Η εκτίμηση και η αξία της!

Η ζωή μας είναι γεμάτη με απρόβλεπτα γεγονότα που μας κάνουν να χάνουμε την εσωτερική μας ισορροπία και να “κλείνουμε” στο ντουλάπι των ξεχασμένων όλα τα καλά που μας συμβαίνουν και τα θεωρούμε δεδομένα. Η αξία του να εκτιμάς όλα όσα έχεις, ακόμα και μικρά, απλά πράγματα, είναι τόσο μεγάλη. Δίνει δύναμη, φορτίζει τις μπαταρίες της ανεκτικότητας και της αντοχής σου και σου δίνει φτερά να βλέπεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά.

Τι μας μαθαίνει η εκτίμηση;

Πρώτα απ’ όλα μαθαίνεις να ξεχωρίζεις τι έχει θέση στην ζωή σου και τι όχι. Η αναγνώριση της αξίας των πραγμάτων σε κάνει να σκέφτεσαι πιο καθαρά και να δίνεις προτεραιότητα σε αυτά που αξίζουν πραγματικά και να εστιάζεις στην εκτίμηση και στην ευγνωμοσύνη.

Φυσικά, δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες και ικανές να μας δώσουν μια θετική ώθηση. Πολλές φορές, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που μας «παγώνουν» και δυσκολευόμαστε εκείνη την στιγμή να βρούμε το θετικό στοιχείο που θα μας δώσει δύναμη, όσο και αν το θέλουμε μέσα μας. Πρέπει να αντιληφθούμε πως δεν είμαστε μηχανές, και πως κάθε συναίσθημα που βιώνουμε πρέπει να το «αγκαλιάζουμε» και να του δίνουμε τον χώρο που το αρμόζει να εξελιχθεί. Έχοντας δουλέψει όμως αυτό το «κουτάκι» της εκτίμησης στο μυαλό μας, θεωρώ, πως μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε ανασυγκρότηση των σκέψεών μας.

Πώς λειτουργεί στο μυαλό μας η αξία των πραγμάτων;

Στην ουσία αναπτύσσεται μέσα στο μυαλό μας μια λίστα όπου αποτυπώνονται όλες οι συνθήκες μαζί. Τι συμβαίνει, τι έχω, τι είναι σημαντικό, τι αξίζει την στεναχώρια μου, τι είναι πάνω από αυτήν και την επισκιάζει. Η αλήθεια είναι πως όλα είναι μικρά και μηδαμινά μπροστά στο να έχουμε όλοι την υγεία μας. Είναι το πρώτο πράγμα που δεν είναι αυτονόητο, που δεν είναι δεδομένο και που αξίζει την καθημερινή μας εσωτερική ικανοποίηση.

Ο Βασίλης Καραγιανόπουλος, σε άρθρο του στο The Purpose για την εκτίμηση των μικρών πράγματων στην ζωή μας, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ζώντας σε μία υπερκαταναλωτική κοινωνία, μαθαίνουμε από μικροί ότι τα πολλά έξοδα μπορούν να φέρουν την χαρά. Εκπαιδευόμαστε να περνάμε την χαρά, την ικανοποίηση, την ευτυχία και την επιτυχία μέσα από υλικά αγαθά. Ξοδεύουμε για να αγοράσουμε συναισθήματα και εμπειρίες και κάθε φορά συνειδητοποιούμε ότι το κενό μέσα μας δεν υποχωρεί, δεν μικραίνει αλλά αντίθετα μεγαλώνει, θεριεύει.»

Αν βάλουμε καλά στο μυαλό μας την σημαντικότητα της υγείας μας τότε θα ελαχιστοποιήσουμε την γκρίνια και τα παράπονα, και δεν θα δίνουμε τόση βάση σε πράγματα που μας αναλώνουν. Γιατί χάλασε η βρύση του μπάνιου, γιατί δεν βρήκαμε τα παπούτσια που θέλαμε, γιατί αποτύχαμε στις εξετάσεις, γιατί κάψαμε το φαγητό, γιατί «μας την δίνει» η βροχή και βραχήκαμε και εκνευριστήκαμε…

Δεν τελειώνει η λίστα αυτή! Ακριβώς γιατί είναι πράγματα που ζούμε και αντιμετωπίζουμε όλοι μας, καθημερινά! Δεν γίνεται να μην τα νιώθουμε καθόλου και να τα απορρίπτουμε, διότι υπάρχουν και συμβαίνουν, όμως μπορούμε σταδιακά με καθημερινή εξάσκηση, με την βοήθεια ενός ειδικού στο πλευρό μας, να μάθουμε να τους δίνουμε την αξία που τους αρμόζει αλλά και τον χρόνο ανάλωσής μας σε αυτά.

Έχω δει κι εγώ πολλές φορές τον εαυτό μου να βυθίζεται σε ατέρμονες καταστάσεις, να προσπαθεί να εξηγήσει συμπεριφορές, γεγονότα, δεδομένα και ζητούμενα με αποτέλεσμα να χάνω πολύτιμο χρόνο!

Αν δυσκολεύεσαι να βάλεις τον εαυτό σου ένα τέτοιο καλούπι δες το αλλιώς. Κοίτα τι συμβαίνει γύρω σου, τι γίνεται έξω από εσένα. Πόσος κόσμος ταλαιπωρείται, πόσοι περνάνε δύσκολα, πόσοι έχουν χάσει τα πάντα και δεν έχουν από πουθενά να πιαστούν. Μήπως αυτό σε βοηθήσει να δώσεις αξία εκεί που πραγματικά πρέπει;

Δες πως άλλαξε η ζωή όλων μας όταν από την μια μέρα στην άλλη κλειστήκαμε στα σπίτια μας και το να βγούμε έξω από την πόρτα χρειαζόταν προϋποθέσεις και κανόνες. Πόσο σημαντική ήταν ξαφνικά η ελευθερία σου που μέχρι πρότινος θεωρούσες δεδομένη; Πόσο σημαντική είναι η δύναμη της αγκαλιάς όταν σου έχει απαγορευτεί λόγω των συνθηκών να μην αγγίζεις καν τον άλλον; Aυτά είναι τα μικρά πράγματα που συνεχώς γίνεται λόγος για αυτά, απλές κινήσεις, απλές συνήθειες που δυστυχώς θεωρούμε ότι θα υπάρχουν για πάντα, πράγμα που δεν ισχύει.

Από σήμερα, δεν θα χρειάζεται να στείλουμε μήνυμα για να κινηθούμε και θα αρχίσουμε να επιστρέφουμε σε μια κανονικότητα αλλά και σε μια νέα πραγματικότητα.

Δύο πράγματα έχουμε να κάνουμε: Πρώτον, να νιώσουμε πραγματικά ευγνώμονες που βγήκαμε αλώβητοι απ’ όλο αυτό, εμείς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να βάλουμε στην άκρη τα αρνητικά συναισθήματα που αναπτύχθηκαν μέσα μας όλο αυτό το διάστημα. Δεύτερον, επειδή η υγεία μας εξακολουθεί και θα συνεχίσει να εξακολουθεί να θέλει φροντίδα πρέπει με τα κατάλληλα όπλα να την προσέξουμε κατά την επάνοδό μας ώστε να μην θεωρηθεί και πάλι αυτονόητη. Κοινό χαρακτηριστικό που απορρέει και από τα δύο είναι η εστίαση στο σημαντικό και σε ότι αξίζει πραγματικά!

Mη ξεχνάς την θεραπεία σου, το γέλιο αλλά και την σωματική άσκηση που θα ενισχύσει τις σωματικές και πνευματικές σου αντοχές, μιλάω για αυτό και σε προηγούμενο άρθρο, για ρίξε μια ματιά ΕΔΩ! Ίσως δώσει φως και σε άλλες απορίες σου.

Τα λέμε ξανά! 😊